Flughafen Hamburg (Hamburg Airport)
Luchthaven Hamburg (IATA: HAM, ICAO: EDDH), (Duits: Flughafen Hamburg, officieel: Hamburg Airport Helmut Schmidt, voorheen: Flughafen Hamburg-Fuhlsbüttel) is een internationale luchthaven gelegen in de Duitse stad Hamburg in de wijk Fuhlsbüttel. De geschiedenis van de luchthaven in Fuhlsbüttel gaat terug tot het jaar 1911, en daarmee is het de oudste luchthaven ter wereld die nog op zijn oorspronkelijke locatie in exploitatie is.
In januari 2016 werd bekend dat er een naamswijziging komt voor de luchthaven naar aanleiding van het overlijden en ter ere van voormalig Bondskanselier en tevens Hamburger Helmut Schmidt. De bestaande officiële naam Hamburg Airport en het bijbehorende merk HAM gaan als bijnaam verder. De naamswijziging is inmiddels uitgevoerd. Daarmee volgt de luchthaven het voorbeeld uit Berlijn (Willy Brandt) en München (Franz Josef Strauß).
In 2015 maakten er ongeveer 15,6 miljoen passagiers gebruik van de luchthaven en het is daarmee qua passagiersaantal de vijfde luchthaven van Duitsland. De luchthaven is een hub voor Lufthansa dochtermaatschappij Eurowings en voor prijsvechters easyJet en Ryanair. De drukste verbinding op de luchthaven is deze met München.
Vanwege het feit dat de luchthaven tevens de uitwijkluchthaven is voor Finkenwerder, het vliegveld en de fabricatielocatie van Airbus, zijn de start- en landingsbanen en platforms geschikt voor de Airbus A380.
De oorsprong van de luchthaven Hamburg gaat terug naar 1911, waar met private middelen de Hamburger Luftschiffhallen GmbH (HLG) in Fuhlsbüttel opgericht werd. Een plaats van ongeveer 45 hectare waar tot 1913 alleen Zeppelins konden landen. In 1913 werd het vliegveld met 60 hectare uitgebreid zodat ook vliegtuigen konden landen. In de Eerste Wereldoorlog werden de Zeppelinhallen alleen door militairen gebruikt tot in 1916 de hallen onbruikbaar werden door een brand. De HLG bouwde de hallen opnieuw maar moest gebruik daarvan onmogelijk maken vanwege het Verdrag van Versailles.
Toch werd het vliegveld opnieuw in 1919 ingebruik genomen met de start van de eerste lijnverbinding met Berlijn, uitgevoerd door de Deutsche Luft-Reederei (DLR). In 1920 begon de KLM het vliegveld te gebruiken voor een tussenstop op de lijn tussen Amsterdam, Rotterdam en Kopenhagen. In dat jaar werden ook de eerste statistieken geteld; 348 vliegbewegingen en 241 passagiers.
In 1929 was de eerste terminal klaar voor gebruik. Pas in 1934 verklaarde de toenmalige senator van Hamburg de belemmeringen van het Verdrag van Versailles als ongegrond zodat het uitbouwen mogelijk was. In de jaren 30 was de verbinding Hamburg - Bagdad de langste ter wereld. De verbinding telde vier tussenstops. Ten tijde van de Tweede Wereldoorlog zijn dwangarbeiders gebruikt om de luchthaven te camoufleren.
In 1945 deed de naam Hamburg Airport zijn intrede vanwege de Britse bezetters. Op 3 mei 1945 werd de luchthaven door de stad Hamburg, volledig ongeschonden overgedragen aan de Britse strijdkrachten. Binnen enkele maanden werd de luchthaven door de Britten uitgebreid met een 1465 meter lange start- en landingsbaan en verschillende taxibanen naar de terminal. In de zomer van 1946 werd de luchthaven weer operationeel voor de civiele luchtvaart. De eerste naoorlogse verbinding was Londen - Amsterdam - Hamburg - Berlijn, uitgevoerd door British European Airways. Begin 1947 volgde de KLM, SAS en Sabena op de verbindingen Amsterdam - Hamburg, Kopenhagen - Hamburg en Brussel - Hamburg.
Eind 1947 werd door de Britten opdracht gegeven voor een verdere uitbreiding van de luchthaven, dit vanwege de grote stijging in vliegverkeer. Er werden plannen gemaakt voor twee nieuwe start- en landingsbanen. De Hauptlandebahn en de Nebenlandebahn werden zo aangelegd dat vliegtuigen zonder hindernis aan konden vliegen. Eind 1948 werden beide nieuwe banen opgeleverd en in gebruik genomen. Deze werden direct gebruikt voor de Berlijnse Luchtbrug waar de luchthaven een onderdeel van was. Er werd ruim plaats geboden voor Britse maatschappijen die daaraan deelnamen. De luchthaven was tevens de enige Duitse civiele luchthaven die onderdeel was van de luchtbrug die eind 1949 afgesloten werd.
Op 1 oktober 1950 kwam de luchthaven weer in volledig Duitse handen en werd de Hamburger Flughafenverwaltung GmbH verantwoordelijk voor het opereren daarvan. In 1955 werd de luchthaven Hamburg de basis voor Lufthansa, die de eerste binnenlandse verbinding met München en de internationale verbinding met New York voor rekening nam. Lufthansa bleef Hamburg als thuisbasis houden tot de luchthaven van Frankfurt deze taak overnam. De techniekdivisie van Lufthansa genaamd Lufthansa Technik bleef gevestigd in Hamburg en het is tevens het grootste bedrijf (met ongeveer 8000 medewerkers) binnen de luchthaven.
In januari 2016 werd bekend dat er een naamswijziging komt voor de luchthaven naar aanleiding van het overlijden en ter ere van voormalig Bondskanselier en tevens Hamburger Helmut Schmidt. De bestaande officiële naam Hamburg Airport en het bijbehorende merk HAM gaan als bijnaam verder. De naamswijziging is inmiddels uitgevoerd. Daarmee volgt de luchthaven het voorbeeld uit Berlijn (Willy Brandt) en München (Franz Josef Strauß).
In 2015 maakten er ongeveer 15,6 miljoen passagiers gebruik van de luchthaven en het is daarmee qua passagiersaantal de vijfde luchthaven van Duitsland. De luchthaven is een hub voor Lufthansa dochtermaatschappij Eurowings en voor prijsvechters easyJet en Ryanair. De drukste verbinding op de luchthaven is deze met München.
Vanwege het feit dat de luchthaven tevens de uitwijkluchthaven is voor Finkenwerder, het vliegveld en de fabricatielocatie van Airbus, zijn de start- en landingsbanen en platforms geschikt voor de Airbus A380.
De oorsprong van de luchthaven Hamburg gaat terug naar 1911, waar met private middelen de Hamburger Luftschiffhallen GmbH (HLG) in Fuhlsbüttel opgericht werd. Een plaats van ongeveer 45 hectare waar tot 1913 alleen Zeppelins konden landen. In 1913 werd het vliegveld met 60 hectare uitgebreid zodat ook vliegtuigen konden landen. In de Eerste Wereldoorlog werden de Zeppelinhallen alleen door militairen gebruikt tot in 1916 de hallen onbruikbaar werden door een brand. De HLG bouwde de hallen opnieuw maar moest gebruik daarvan onmogelijk maken vanwege het Verdrag van Versailles.
Toch werd het vliegveld opnieuw in 1919 ingebruik genomen met de start van de eerste lijnverbinding met Berlijn, uitgevoerd door de Deutsche Luft-Reederei (DLR). In 1920 begon de KLM het vliegveld te gebruiken voor een tussenstop op de lijn tussen Amsterdam, Rotterdam en Kopenhagen. In dat jaar werden ook de eerste statistieken geteld; 348 vliegbewegingen en 241 passagiers.
In 1929 was de eerste terminal klaar voor gebruik. Pas in 1934 verklaarde de toenmalige senator van Hamburg de belemmeringen van het Verdrag van Versailles als ongegrond zodat het uitbouwen mogelijk was. In de jaren 30 was de verbinding Hamburg - Bagdad de langste ter wereld. De verbinding telde vier tussenstops. Ten tijde van de Tweede Wereldoorlog zijn dwangarbeiders gebruikt om de luchthaven te camoufleren.
In 1945 deed de naam Hamburg Airport zijn intrede vanwege de Britse bezetters. Op 3 mei 1945 werd de luchthaven door de stad Hamburg, volledig ongeschonden overgedragen aan de Britse strijdkrachten. Binnen enkele maanden werd de luchthaven door de Britten uitgebreid met een 1465 meter lange start- en landingsbaan en verschillende taxibanen naar de terminal. In de zomer van 1946 werd de luchthaven weer operationeel voor de civiele luchtvaart. De eerste naoorlogse verbinding was Londen - Amsterdam - Hamburg - Berlijn, uitgevoerd door British European Airways. Begin 1947 volgde de KLM, SAS en Sabena op de verbindingen Amsterdam - Hamburg, Kopenhagen - Hamburg en Brussel - Hamburg.
Eind 1947 werd door de Britten opdracht gegeven voor een verdere uitbreiding van de luchthaven, dit vanwege de grote stijging in vliegverkeer. Er werden plannen gemaakt voor twee nieuwe start- en landingsbanen. De Hauptlandebahn en de Nebenlandebahn werden zo aangelegd dat vliegtuigen zonder hindernis aan konden vliegen. Eind 1948 werden beide nieuwe banen opgeleverd en in gebruik genomen. Deze werden direct gebruikt voor de Berlijnse Luchtbrug waar de luchthaven een onderdeel van was. Er werd ruim plaats geboden voor Britse maatschappijen die daaraan deelnamen. De luchthaven was tevens de enige Duitse civiele luchthaven die onderdeel was van de luchtbrug die eind 1949 afgesloten werd.
Op 1 oktober 1950 kwam de luchthaven weer in volledig Duitse handen en werd de Hamburger Flughafenverwaltung GmbH verantwoordelijk voor het opereren daarvan. In 1955 werd de luchthaven Hamburg de basis voor Lufthansa, die de eerste binnenlandse verbinding met München en de internationale verbinding met New York voor rekening nam. Lufthansa bleef Hamburg als thuisbasis houden tot de luchthaven van Frankfurt deze taak overnam. De techniekdivisie van Lufthansa genaamd Lufthansa Technik bleef gevestigd in Hamburg en het is tevens het grootste bedrijf (met ongeveer 8000 medewerkers) binnen de luchthaven.
IATA Code | HAM | ICAO Code | EDDH | FAA Code | |
---|---|---|---|---|---|
Telefoontoestel | +49 40/50 75 0 | Fax | +49 40/50 75 12 34 | ||
Homepage | Hyperlink |
Kaart (cartografie) - Flughafen Hamburg (Hamburg Airport)
Kaart (cartografie)
Land (geografie) - Duitsland
Vlag van Duitsland |
De Duitse geschiedenis begint in zekere zin reeds in de 1e eeuw v.Chr., toen al sprake was van Germanië, een gebied dat bewoond werd door vooral Germaanse stammen. Een Duitse staat liet langer op zich wachten. Het Heilige Roomse Rijk, dat ruwweg tussen 800 en 1800 bestond, kan gezien worden als voorloper, maar had veel minder centraal gezag, net als zijn opvolger, de Duitse Bond (1815-1866). Daarna kwam de Duitse eenwording pas echt op gang en zo ontstond in 1871 het Duitse Rijk, dat grotendeels de huidige landsgrenzen omvatte. Deze staat werd, door de afschaffing van de monarchie na de novemberrevolutie van 1918, voor het eerst een republiek; de zogenaamde Weimarrepubliek. Onder het nazibewind (1933-1945) was Duitsland een dictatuur, ontketende het de Tweede Wereldoorlog en voerde het de Holocaust uit. Duitsland verloor de oorlog en werd daarna opgedeeld in de Bondsrepubliek Duitsland (West-Duitsland) en de Duitse Democratische Republiek (Oost-Duitsland of DDR). Na de Val van het communisme kwam in 1990 de Duitse hereniging tot stand en traden de zes Oost-Duitse deelstaten toe tot de Bondsrepubliek.
Valuta / Taal
ISO | Valuta | Symbool | Significant cijfer |
---|---|---|---|
EUR | Euro (Euro) | € | 2 |
ISO | Taal |
---|---|
DE | Duits (German language) |